"Besimi im më pengon të godas një të plagosur dhe të shkatërroj të ardhmen e tij për shkak të një medalje"

 Në Lojërat Olimpike në Los Anxhelos në 1984. mori pjesë edhe xhudisti egjiptian Muhammed ِAlijj Reshwan. Ai arriti të kalonte raundin paraprak dhe të gjithë u habitën që do të marrë pjesë në ndeshjen finale. Ishte gjithashtu hera e parë që Egjipti fitoi një medalje në Lojërat Olimpike; ari apo argjendi. Shtypi, radio dhe televizioni, në fakt të gjithë, klikuan mbi emrin e heroit dhe ndeshja u transmetua drejtpërdrejt. Kundërshtari i tij në finale ishte kampioni japonez i botës Yasuhiro Yamashita.

Por që në fillim të përleshjes u vu re diçka shumë e çuditshme. Në atë përleshje spazmatike me kundërshtarin, Reshvani nuk e goditi fare në këmbën e majtë, gjë e pazakontë për xhudon. Reshvan humbi me disa pikë. Dhe gjatë përleshjes, e gjithë bota dëgjoi britmën e trajnerit të Reshvanit duke i thënë: “Goditi në këmbën e majtë”.

Por Reshvani nuk pranoi, ai as që u përpoq të merrte të paktën një pikë në atë mënyrë. Kështu fituan medaljen e artë japonezët. Tifozët ishin të trishtuar për humbjen e medaljes së artë dhe nuk e kuptonin pse Reshvani nuk luftoi më agresivisht, ai ishte i çaluar dhe nuk ndoqi udhëzimet e trajnerit të tij.

Por menjëherë pas kësaj do të organizohet një konferencë për shtyp ku një gazetar do të pyesë Muhammed Reshvanin: “Pse nuk i ndoqët udhëzimet e trajnerit tuaj?”

Reshvan do të përgjigjet: ``Kam marrë informacione të konfirmuara se kampioni japonez është lënduar, ka pasur një prerje në ligamentin e brendshëm të gjurit të majtë dhe çdo goditje më e fortë mund ta shkatërrojë plotësisht. Por ai e fshehu lajmin dhe vendosi të luftojë dhe të sakrifikohet sepse përfaqëson vendin e tij.`

Gazetarja vazhdoi me pyetjet: ``Por ishte një shans i madh për ty, ishte më e rëndësishme për ty të fitoje... pse nuk e shfrytëzove atë mundësi dhe nuk i sollët me flori vendin?

Pastaj Muhammed Reshvan tha: "Besimi im më pengon të godas një të plagosur dhe të shkatërroj të ardhmen e tij për shkak të një medalje".

Në atë moment, të gjithë filluan të duartrokasin heroin egjiptian, me një duartrokitje shumë të gjatë.

Dhe UNESCO e nderoi për moralin e tij të lartë dhe u zgjodh si bartës i etikës sportive më të mirë në botë. Komiteti organizativ i dha një ar nderi sepse e meritonte vërtet. Dhe reputacioni i tij u përhap në mbarë botën, dhe japonezët i treguan nder të veçantë dhe e mirëpritën si një mbret të kurorëzuar.

Ndoshta nëse Reshvani do të kishte fituar medaljen e artë, nuk do të kishte marrë as gjysmën e nderit, mirënjohjes dhe dashurisë që mori në zemrat e njerëzve me atë lëvizje.